تاریخچه سیروان

سیروان مرکز ایالات ماسبذان یکی از ایالات حکومت ساسانی است که در شیروان قسمتی از آن در زیر سزاب کلان مابقی آن در لایه های زیرین روستاهای اطراف مدفون است حدود آن ازشمال به کوه چرمین ازجنوب سیوان ازشرق تنگه سازبن ورودخانه سیمره از غرب به مله گون منتهی می شودوحدود این شهربابرجهای ساروجی احاطه میشدکه آثاری از آنها هنوز باقی است . این شهر باتوجه به جمعیت ۱۴۰میلیونی ساسانی از جمعیت زیادی در آنزمان برخوردار بوده است که طی زلزله ای در این منطقه ومهرجان کدک رخ داده بودحدود ۲۰۰۰۰طی این زلزله ازبین رفتند وجود خانه ها دکانها آتشکده ها سفالهای لعابدار گورستانها مراکز تجاری نظامی عبادتی تفریحی در این سایت موزه باعث شده که سیروان رادر زمره ی یکی از اولین مناطق شهر نشین ایران قراردهد .ملاط مورد استفاده گچ ساروج وقلوه سنک است که طاق های این آثار حلالی وبلند است که درزیر هر خانه انباری وجودداشت .باوجود رودخانه شیروان کشاورزی وپرورش دام علاوه بر تجارت بابین النهرین ازمشاغل مردم بود وجود خاک حاصلخیز وباغات نیز به رونق آن می افزود شماعزیزان باید توجه داشته باشید که این شهر در لایه های زیرین دفن شده وفقط در سراب کلان قرار ندارد ودر این محدوده هر آثر ساروجی مربوط به این دوره است.